hari ini hari yang penuh isu. dari celik mata sehingga sampai ke meja tempat mencari rezeki.
kadang² saya penat menjadi seorang yang senyum-angguk-terima sahaja apa yang korang katakan pada diri kita. kecuali lah orang itu ialah suami, mak, ayah, ibu, kakak, adik, abang atau sesiapa yang penting dalam hidup saya. suami tu penting, syurga di bawah telapak kaki beliau. so takleh melawan sgt (sikit² xpe..hehehe).
dalam kebanyakan hal saya lebih suka berdiam sahaja tanpa perlu menjawab. tapi nampaknya semakin kita diam, makin kuat pula mereka melalak. jadi rasanya defensive tu bukanlah tak elok. kadang² perlu untuk pertahankan diri kita, hak kita, cara kita.
cumanya setelah menjadi Ibu ni, sangat banyak pula benda yang menuntut untuk saya jadi lebih defensive. kadang² keputusan yang kita buat untuk anak sendiri di bantah oleh orang lain. di soal semula betul kah keputusan yang kita ambil untuk anak sendiri?
bukan mudah untuk buat keputusan yang terbaik untuk anak. masih lagi dalam proses pembelajaran. setiap hari sebagai Ibu Bapa adalah pelajaran. setiap benda baru yang berlaku kepada anak adalah pembelajaran bukan?
jadi tak salah rasanya bersikap defensive sedikit untuk menegakkan pendirian kita.
tapi defensive sgt pun tak elok. macam menegakkan benang yang basah. lebih elok lupa kan dan minta maaf. Insya'Allah..
sy setuju...
ReplyDeletebak kata abang maher "insyaAllah (3x).. you'll find the way" :)
ReplyDeleteada yg tak kena nampaknye ni. sabar ye
ReplyDeletezz : terima kasih kerana bersetuju. hehehe
ReplyDeletesang ratoo : nak jumpa abang Maher la macam ni.
ReplyDeleteacik gebus : iye, huhu sedang cuba bersabar.
ReplyDeletekdg2 mmg perlu jadi defensive sikit. tp sebagai seorg muslim, kita harus sentiasa bersabarrrr. hehehe.
ReplyDelete